خلاصه ضرورت اجرای طرح

بازماندن سوراخ Foramen Ovale (PFO) یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی مادرزادی است که به دلیل بسته نشدن کامل این سوراخ بین دهلیزهای راست و چپ قلب پس از تولد رخ می‌دهد. این سوراخ در دوران جنینی وظیفه انتقال خون را بر عهده دارد و معمولاً با اولین تنفس بسته می‌شود. در برخی افراد، بسته نشدن کامل آن می‌تواند به پیامدهایی مانند سکته مغزی، آمبولی پارادوکسیکال و میگرن شدید منجر شود. تشخیص زودهنگام این وضعیت اهمیت بالایی در سلامت فرد دارد.
تشخیص PFO معمولاً پس از تولد با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته انجام می‌شود که نیازمند تجهیزات تخصصی و پرهزینه است. این روش‌ها تنها در صورت بروز علائم کاربرد دارند و قابلیت پیش‌بینی زودهنگام در دوران بارداری را ندارند. تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل ژنتیکی، محیطی و فیزیولوژیکی در بازماندن این سوراخ نقش دارند، اما تاکنون روشی سیستماتیک برای پیش‌بینی زودهنگام PFO ارائه نشده است.
نبود ابزار پیش‌بینی دقیق در دوران جنینی باعث تاخیر در تشخیص و مدیریت زودهنگام PFO شده است. توسعه یک سیستم امتیازدهی جامع بر اساس داده‌های موجود می‌تواند تغییری اساسی در فرآیندهای تشخیص ایجاد کند. این اختلال می‌تواند به مشکلات جدی مانند سکته مغزی در جوانان منجر شود که بار اقتصادی و اجتماعی بالایی دارد. پیش‌بینی زودهنگام PFO می‌تواند هزینه‌های درمانی را کاهش و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.
طراحی یک روش امتیازدهی جدید بر اساس عوامل ژنتیکی، محیطی و بالینی می‌تواند رویکردی پیشگیرانه و کم‌هزینه برای پیش‌بینی PFO ارائه دهد. این روش در مراحل اولیه بارداری قابل استفاده است و اطلاعات مهمی درباره سلامت آینده نوزاد فراهم می‌کند. این تحقیق با طراحی یک سیستم امتیازدهی مبتنی بر داده‌های بالینی و بیوشیمیایی، ابزاری کاربردی برای شناسایی و مدیریت ریسک PFO فراهم می‌کند.

مجری طرح: دکتر الهه ملکان راد / دکتر احسان آقایی مقدم / دکتر حسین قاسم پور

سال شروع: 1403
اجرای این پژوهش به بهبود مراقبت‌های پیشگیرانه در بارداری، کاهش بار بیماری و هزینه‌های درمانی کمک می‌کند. همچنین، نتایج آن می‌تواند پایه‌ای برای تحقیقات آینده در زمینه ناهنجاری‌های مادرزادی قلبی و توسعه سیستم‌های امتیازدهی مشابه باشد.