جفت سرراهی و خطر سندرم دیسترس تنفسی: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز
این متاآنالیز اولین مطالعه جامع درباره ارتباط بین جفت سرراهی و خطر سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان است. با بررسی 8 مطالعه شامل 22,645 نفر از 7 کشور، یافتهها نشان دادند که اگرچه در دادههای خام ارتباط معنیداری بین جفت سرراهی و افزایش خطر سندرم دیسترس تنفسی مشاهده شد (نسبت شانس: 2.40)، اما پس از تعدیل و کنترل سایر عوامل مؤثر، هیچ ارتباط معنیداری بین جفت سرراهی و این سندرم یافت نشد. این یافته مهم نشان میدهد که جفت سرراهی بهتنهایی یک عامل خطر مستقل برای بروز سندرم دیسترس تنفسی نیست و عوامل دیگری در این زمینه نقش دارند.
چکیده:
مقدمه:
این متاآنالیز اولین مطالعهای است که ارتباط بین جفت سرراهی (PP) و خطر سندرم دیسترس تنفسی (RDS) را بررسی میکند.
روشها:
ما سه پایگاه داده الکترونیکی اصلی را تا 10 فوریه 2023 جستجو کردیم. ما از مدل اثرات تصادفی برای اعمال یافتهها استفاده کردیم و ارزیابی ناهمگنی انجام شد. برای ارزیابی کیفیت مطالعات گنجاندهشده، از مقیاس نیوکاسل-اتاوا (NOS) استفاده شد. تمامی تجزیهوتحلیلهای آماری با سطح معنیداری 0.05 با استفاده از نرمافزار Stata نسخه 13 انجام شدند.
نتایج:
در مجموع، 8 مطالعه با جمعیت نمونه 22,645 نفر از 7 کشور وارد شدند. بر اساس فرم خام، نسبت شانس تخمینی (OR) خطر RDS مرتبط با PP برابر با (OR=2.40، 95% CI=1.85 تا 2.96) بود، اما بر اساس مطالعات تعدیلشده هیچ ارتباطی بین خطر RDS با PP وجود نداشت (OR=1.0، 95% CI=0.86 تا 1.13). تجزیهوتحلیل ناهمگنی پایینی را در بین مطالعات گزارششده نشان داد، هم در فرم تعدیلشده (I²=16.0%، P=0.311) و هم در فرم خام (I²=23.8%، P=0.239).
نتیجهگیری:
یافتههای مطالعه ما نشان میدهند که جفت سرراهی با در نظر گرفتن عوامل تعدیلشده، خطر افزایشیافتهای برای سندرم دیسترس تنفسی ایجاد نمیکند. تجزیهوتحلیل ناهمگنی پایینی را در بین مطالعات گزارششده، هم در فرم تعدیلشده و هم در فرم خام نشان داد.
کلمات کلیدی:
جفت سرراهی - سندرم دیسترس تنفسی - متاآنالیز - نوزادان - عوارض بارداری
ارسال نظر